پیش از این، برخی موزیسین‌های پرسابقه که به دلایل مختلف، امکان ارائه آلبوم یا برگزاری کنسرت را نداشته‌اند، مدت‌ها با برگزاری کارگاه (ورک‌شاپ‌های) صدابرداری و ضبط موسیقی به فعالیت ادامه داده‌اند که اتفاقاً مورد توجه چهره‌های جوان فعال قرار گرفت، زیرا در چنین بخش‌هایی، دستاوردهای تجربی بسیار حائز اهمیت است.
کاهش چشمگیر گردش مالی در حوزه فرهنگ و به خصوص سینما و افزایش پرشتاب
چهره‌های فعال در این عرصه باعث شده تا بسیاری از هنرمندان که شرایط
متفاوتی برای حضور در پروژه‌های سینمایی دارند، از روش‌های دیگری نیز برای
تأمین هزینه‌های زندگی‌شان بهره بگیرند؛ روش‌هایی که حتی گاهی با شأنیت
هنرمند تطابق ندارد اما عمدتاً رضایت این هنرمندان را تأمین می‌کند.
به گزارش تابناک یزد، اگر خوشبینانه برخورد کرد و تسری آثار رکود اقتصادی به حوزه فرهنگ را اندک شمرد، باز هم نمی‌توان آثار مشهود شرایط ویژه اقتصادِ فرهنگ ایران را نادیده گرفت. توسعه عمدتاً کمی فرهنگ و به خصوص سینما در یک دهه اخیر، پیشنهادهای کاری به هنرمندان پرسابقه‌تر را محدودتر کرده و به همین دلیل، برخی پیشکسوتان شاخص سینما در یک سال در یک پروژه سینمایی نیز نقش آفرینی نمی‌کنند.
در این شرایط، کمرنگ شدن حضور چهره‌های فرهنگی در فضای تخصصی‌شان با صفحات فیس بوک و اینستاگرام تا حدودی جبران می‌شود و هنرمندان نشان داده‌اند توانایی بهره‌برداری از این فضا را دارند تا مصداق «از دل برود، هر آنکه از دیده برفت» نباشند؛ اما در مقابل چالش‌های اقتصادی پیشروی هنرمندان همچنان باقی است و این کاهش فعالیت‌های حرفه‌ای ـ به خصوص برای قشری که سال‌های متمادی صرفاً در حرفه‌های هنری اشتغال داشته‌اند ـ تبعات جدی دارد.
همین شرایط فوق العاده باعث شد تا راه و روش‌های تازه‌ای برای جبران این اوضاع از سوی چهره‌های فرهنگی در پیش گرفته شود. برگزاری ورکشاپ، یکی از قدیمی‌ترین روش‌های کسب درآمد توسط هنرمندان بوده که در ازای انتقال برخی تجربیاتشان به یک گروه، رقم خاصی از شرکت کنندگان دریافت می‌شود.
ورکشاپ نغمه ثمینی فیلمنامه نویس به همراه رخشان بنی اعتماد کارگردان توانمند سینمای ایران، یکی از این رویدادهاست که به زعم برخی رسانه‌ها در راستای درآمدزایی در حال برگزاری است؛ هرچند در خصوص بنی اعتماد بعید به نظر می‌رسد، چالش مالی وجود داشته باشد اما به هر حال اصل برگزاری ورک شاپ‌ها برای درآمدزایی اتفاق بدی نیز نیست.
به گزارش تابناک یزد، اگر خوشبینانه برخورد کرد و تسری آثار رکود اقتصادی به حوزه فرهنگ را اندک شمرد، باز هم نمی‌توان آثار مشهود شرایط ویژه اقتصادِ فرهنگ ایران را نادیده گرفت. توسعه عمدتاً کمی فرهنگ و به خصوص سینما در یک دهه اخیر، پیشنهادهای کاری به هنرمندان پرسابقه‌تر را محدودتر کرده و به همین دلیل، برخی پیشکسوتان شاخص سینما در یک سال در یک پروژه سینمایی نیز نقش آفرینی نمی‌کنند.
در این شرایط، کمرنگ شدن حضور چهره‌های فرهنگی در فضای تخصصی‌شان با صفحات فیس بوک و اینستاگرام تا حدودی جبران می‌شود و هنرمندان نشان داده‌اند توانایی بهره‌برداری از این فضا را دارند تا مصداق «از دل برود، هر آنکه از دیده برفت» نباشند؛ اما در مقابل چالش‌های اقتصادی پیشروی هنرمندان همچنان باقی است و این کاهش فعالیت‌های حرفه‌ای ـ به خصوص برای قشری که سال‌های متمادی صرفاً در حرفه‌های هنری اشتغال داشته‌اند ـ تبعات جدی دارد.
همین شرایط فوق العاده باعث شد تا راه و روش‌های تازه‌ای برای جبران این اوضاع از سوی چهره‌های فرهنگی در پیش گرفته شود. برگزاری ورکشاپ، یکی از قدیمی‌ترین روش‌های کسب درآمد توسط هنرمندان بوده که در ازای انتقال برخی تجربیاتشان به یک گروه، رقم خاصی از شرکت کنندگان دریافت می‌شود.
ورکشاپ نغمه ثمینی فیلمنامه نویس به همراه رخشان بنی اعتماد کارگردان توانمند سینمای ایران، یکی از این رویدادهاست که به زعم برخی رسانه‌ها در راستای درآمدزایی در حال برگزاری است؛ هرچند در خصوص بنی اعتماد بعید به نظر می‌رسد، چالش مالی وجود داشته باشد اما به هر حال اصل برگزاری ورک شاپ‌ها برای درآمدزایی اتفاق بدی نیز نیست.
پیش از این برخی موزیسین‌های پرسابقه که به دلایل مختلف، امکان ارائه آلبوم یا برگزاری کنسرت را نداشته‌اند، مدت‌ها با برگزاری ورک‌شاپ‌های صدابرداری و ضبط موسیقی به فعالیت ادامه داده‌اند که اتفاقاً مورد توجه چهره‌های جوان فعال قرار گرفت، زیرا در چنین بخش‌هایی، دستاوردهای تجربی بسیار حائز اهمیت است.
روش دیگری که برای کسب درآمد در پیش گرفته می‌شود، تبلیغ برندها، فروشگاه‌ها و حتی دندان پزشکی‌ها توسط برخی هنرمندان است. برخی از این تبلیغات در ازای دریافت خدمات یا محصولات و عمده این تبلیغات در ازای دریافت مستقیم یک رقم مشخص ـ متناسب با اعتبار هنرمند و تعداد دنبال کنندگانش در شبکه‌های اجتماعی ـ صورت می‌پذیرد؛ روشی که مورد نقد برخی رسانه‌ها قرار گرفته اما به هر حال، چنین اقدامی در سطح جهان مرسوم است.
اما روش دیگری نیز برای تأمین مخارج وجود دارد که بعید است در هیچ کجای دنیا مرسوم باشد و آن هم حضور هنرمندان در تورهای گردشگری به مناطقی چون هند و ترکیه است. برخی آژانس‌های گردشگری سراغ چنین روشی رفته‌اند تا علاوه بر جذابیت بخشیدن به تورهایشان، عددهای متفاوتی نیز دریافت کنند و بخشی از این رقم‌ها نیز به چهره فرهنگی همسفر با تور تعلق می‌گیرد. در روزهای اخیر آگهی‌هایی منتشر شده که یک شاعر و یک موزیسین در چنین تورهایی حضور دارند که اتفاق متفاوت و در عین حال غیرمرسومی است.
با وجود این، جالب‌ترین و عجیب‌ترین روشی که یک بازیگر برای کسب درآمد در پیش گرفته و احتمالاً تنها چهره‌ای نیست که به این روش کسب درآمد روی آورده، راه اندازی آرایشگاه توسط مریم سلطانی است. این بازیگر تئاتر و تلویزیون گفته است: «حدود دو سال است که از دنیای هنر، سینما، تئاتر و تلویزیون فاصله گرفته ام و مشغول یک کار دیگر هستم. من یک آرایشگاه زنانه زده ام و در آن مشغول کار هستم و با توجه به گرفتاری های زیاد این شغل نمی توانم به فیلمبرداری برسم».
سلطانی که به شدت از شغل جدیدش راضی است، تأکید دارد: «من به خاطر درآمد بیشتر این شغل، از بازیگری فاصله گرفتم و ترجیح دادم که آرایشگر باشم. در حال حاضر نیز اولویتم همین شغل است. من پیشنهاداتی برای کار دارم اما فعلا می خواهم در این شغل یعنی شغل آرایشگری باشم اما این کار هم موقت است و یک روزی دوباره به بازیگری برمی گردم»؛ آن روز، شاید روزی باشد که درآمد و امنیت شغلی بازیگری در ایران بیشتر از درآمد آرایشگری باشد.
تابناک