به گزارش خبرنگار تابناک از بندرعباس حسام الدین انصاریان فرزند یکی از شهدای حادثه هواپیمایی ایرباس اظهار داشت: هنگام شهادت پدرم من 11 سال داشتم؛ صبح كه پدرم از خانه بيرون رفته بود من خواب بودم اما خاطراتی كه اطرافيان تعريف ميكنند گوياي اين است كه شايد خودش هم ميدانسته سفر آخرش هست چون انگشترش را به مادرم سپرده و در فرودگاه تسبيح خود را به خواهرم داده و گفته به مادرم بدهد تا روي سجاده اش برايش دعا كند.
وی افزود: فكر ميكنم ساعت يک ربع به يازده بود كه تلفن خانه ما زنگ خورد من گوشی را برداشتم يكی از آشنايان ما در مخابرات بود كه به من گفت در پرواز دبی چه كسی از خانواده ما حضور داشته است و من گفتم پدرم! همان لحظه خواهرم گوشی تلفن را از من گرفت و جويای خبر شد كه آشنايمان به او گفته بود که هواپيما دچار نقض فني شده است.
انصاریان بیان کرد: وقتی كه تلفن قطع شد خواهرم كه قانع نشده بود به وابستگانی كه در ادارات بودند مراجعه كرد او ميگفت از اتاق همزمان دو درجه دار بيرون آمدند و گفتند هواپيمايى كه دو موشك بخورد كسي زنده نميماند؛ خبر خيلی هولناكى برای ما بود؛ يک غبار غم روی دل همه ما و اهل محله مان نشسته بود ؛ چندين بار خواب پدرم را ديدم كه ميگفت من زنده ام و در جزيره هستم ؛ هميشه به برادرم كه در ارتش بود ميگفتم كه او زنده است دنبالش بگرد.
وی عنوان کرد : رسانه های غربى يک خبر كوچك را تبدیل به یک خبر بزرگ و مهم میکنند و همه ابعاد آن را مورد بررسی قرار می دهند ؛حال كه هفته حقوق بشر آمريكايى است بهتر است كه بگويم اتفاق انهدام ايرباس مسافربري يك اتفاق بد و بزرگ بود ، متاسفانه پوشش خبري درستى نداشته است و در اين زمينه كم كاري شده است.
انصاریان خاطرنشان کرد: من سال ها تلاش كردم و صحبت كردم ، در اين مورد رايزني كردم كه يك فانوس دريايى در محل حادثه انهدام هواپیمای مسافربری ساخته شود تا مردم بفهمند كه در اين مكان امريكايى ها چه جنايتى را مرتكب شدند .
انتهاى پيام /راضیه سالاری