به گزارش تابناک رضوی، آیت الله سید احمد علم الهدی در خطبه های نماز جمعه امروز مشهد در حرم رضوی گفت : این شعر را از قدیم میخواندند «دختر بدرالدجی امشب سه جا دارد عزا، گاه میگوید پدر، گاهی حسن گاهی رضا»؛ این دقیقاً توجه به آن توطئهها، برنامهها و جریان تحلیل سیاسی مظلومیت این سه عزیز است که ما باید توجه کنیم، از آنطرف یک نظام مستکبر طاغوتی تادندانمسلح فکر کرد برای تثبیت حکومت و قدرت خودش باید بیاید مدیریت دینی، رهبری مرامی اسلامی، مقام ولایت را استخدام کند و توطئه علیه امام رضا(ع) ریختند و اینها، جریانهایی است ک امروز در جامعه ما مطرح است.
عضو خبرگان رهبری افزود : یک قدرت یاب فرصتطلبی که در درون فکر و مغزش صدها زاویه با مقام معظم رهبری دارد، با یک خرج کردن رهبری و شعار مقام معظم رهبری فکر میکند در بدنه جامعه نفوذ کند و به قدرت برسد، همان نقشهای که مأمون در برابر امام رضا(ع) داشت؛ هم توطئه روز مرگ پیغمبر، هم فتنه شهادت امام حسن(ع)، هم نابکاریهای خدعه و نیرنگ بازیهای مأمون در مظلومیت امام رضا(ع)، امروز در جریانهای کشور ما کاملاً نفوذ کرده و وجود دارد.
وی خطاب به مردم تصریح کرد: شما مردمید که باید بصیرت پیدا کنید، دقیقاً بشناسید این شعارها و زمزمهها از کجا سرچشمه میگیرد، سابقهاش در اسلام یا در جگر پارهپاره امام مجتبی است، یا در شهادت غریبانه علی بن موسیالرضا است و یا در مظلومیت عزیزان پیغمبر روز دوم رحلت پیغمبر است.
آیت الله علم الهدی تاکید کرد : بصیرت یعنی همینکه ما بیاییم این جریانها و سیره سیاسی اهلبیت را تحلیل کنیم، وضعیت امروز خودمان را با این تحلیل سیاسی سیره اهلبیت(ع) تنظیم کنیم، اگر این شد، این عزاداریها کاربردی است، این محرم و صفرها کاربردی است، راهبرد جلوی پای ما میگذارد، ما از این عزاداریها حرکت میکنیم و وضعیت خودمان را دقیقاً تنظیم خواهیم کرد.
وی درباره غربت امام رضا(ع) گفت: این غربتی است که خودشان اعلام کردند، فرمودند « انَّ شرما خَلَقَ اللَّهُ فی زمانی. یقتلنی بِالسَّمِّ ثُمَّ یدفننی فی دَارِ مضیعة وَ بِلَادِ غُرْبَةٍ»؛ بدترین وضعیتی که وجود دارد در زمان من این است که مرا با زهر میکشند و مرا در بلاد غربت دفن میکنند، چرا غربت؟ غربت از اینکه از مدینه دور است؟ اینکه از زن و فرزند دور است؟ این تنها مربوط به امام رضا نیست، مال سایر ائمه هم بوده است.
خطیب جمعه مشهد تصریح کرد: بلکه تنها آنجایی که شدت مصیبت برای اهلبیت مظلوم بیشتر بود، آنجایی که زن و بچه شاهد مظلومیتشان بودند، آنجایی که زن و بچه میآمدند بدن پارهپاره زیر سم اسب را برمیداشتند از روی زمین و روی دست میگرفتند، آنجایی که سربریده بابا را نصف شب به دست دختر کوچک میدادند، اینکه شدیدتر است، دوری زن و بچه غربت نیست، این چه غربتی است؟ غربت امام رضا در این بوده که امام رضا مظلوم بود و کسی نمیدانست مظلوم بوده است.