با گذشت نزدیک به صد و ده سال از عمر فعالیت پارلمانی در ایران که از مجلس شورای ملی تا مجلس شورای اسلامی به اشکال مختلف استمرار حیات داشته، فراز و نشیبهای فراوانی را در تاریخ سیاسی کشورمان شاهد بودهایم که در اغلب اوقات، مجلس قانون گذاری نقش کلیدی داشته است.
به توپ بستن مجلس شورای اسلامی، نمادینترین هزینهای بود که برای مردمسالاری پارلمانی در دوران مشروطه پرداخت شده و بسیاری از چهرهها نظیر شهید مدرس برای حفظ این نهاد حیاتی، هزینههای شخصی گزافی پرداختهاند و موجودیتشان را در بهارستان فدا کردند.
از جمله تصاویر ماندگار باقی مانده از تاریخ مجلسین ثبت شده، این تصاویر زنده یاد آیتالله طالقانی است که در مجلس خبرگان قانون اساسی (مجلس قانون گذار و تنظیم کننده قانون اساسی اولیه جمهوری اسلامی ایران) ثبت شده و نگاه متفاوت این روحانی انقلابی را به تصویر میکشد.
اکنون همزمان با افتتاح دهمین مجلس شورای اسلامی دو پرسش اساسی را مطرح میکنیم و نظرتان را در این ارتباط جویا میشویم:
1- چرا در تاریخ پارلمانی ایران از مشروطه تاکنون، شمار نمایندگانی که در طول تاریخ سرشناس باقی ماندهاند از انگشتان دو دست تجاوز نمی کند؟
2- چرا برخی چهرههای پارلمانی نظیر شهید مدرس و مرحوم طالقانی در مقام نمایندگان مجلس ماندگار شدند و چه توصیهای برای نمایندگانتان در مجلس دهم دارید تا تاریخساز و ماندگار شوند؟
3- نظرتان درباره این تصاویر ثبت شده از آیت الله طالقانی و امتناع از تکیه زدن بر صندلی و نشستن بر زمین چیست؟