تخریب به چه قیمت؟

وقتی رئیس اتاق اصناف همدان، روسای اتحادیه‌های صنفی را «بی‌سواد» می‌خواند، عمق فاجعه در کارزار انتخاباتی اتاق اصناف را متذکر می‌شود و این سئوال را مطرح می‌کند که کسب کرسی هیأت رئیس این اتاق چه میزان ارزش دارد؟

به گزارش فارس، بازار همواره در تاریخ معاصر ایران از نقش بسزایی برخوردار است، از انقلاب مشروطه گرفته تا پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و البته هشت سال دفاع مقدس. در همدان نیز به دلیل قدمت بازار و تجار همواره انسان‌های بزرگی در این جامعه ظهور و بروز یافتند که هزاران خاطره می‌توان درباره انسانیت، اخلاق و دینمداری آن‌ها گفت.

علاوه بر آن می‌توان نقش آنان را در گوشه و کنار شهر نیز دید؛ چه در امور خیریه و چه در نیاز‌های شهر مانند احداث باغ بهشت که بازاریان در آن نقش داشتند. اما این روز‌ها به نظر می‌رسد اوضاع چندان خوبی بر اتاق اصناف همدان که مهترین تشکل صنفی بازاریان است برقرار نیست؛ البته این وضعیت نه چندان مطلوب از امروز آغاز نشده است، زمانی که به یکباره حمیدرضا فرسایی‌وحید، رئیس اتاق اصناف کنار رفت کشمکش‌ها علنی شد و فعالیت‌ها برای تصدی این پست به اوج خود رسید.

 

البته با انتخاب رئیس جدید نه تنها آرامش به اتاق بازنگشت بلکه اوضاع سهمگین‌تر نیز شد و حکم عزل نایب رئیس دوم اتاق نیز از راه رسید. البته با پیگیری‌هایی که انجام شد، دیوان عدالت اداری حکم بر بازگشت نایب رئیس دوم را داد و او به محل کارش بازگشت و به نوعی به شبهات بسیاری پاسخ گفت. با این حال این اتفاقات تنها به ضرر بازار و اعضایی تمام شد که روزگاری امین مردم بودند و محل رجوع آنان.

در همین حال که اتاق اصناف در کشمکش‌های داخلی سرگرم بود، برخی از بازاریان و حتی روسای اتحادیه‌های صنفی با خطرات و تهدیدات بزرگی مواجه شدند و بانک‌ها درصدد توقیف اموال آنان به دلیل عدم بازپرداخت بدهی‌ها برآمدند و همینطور برخی دیگر از بازاریان. اما نه ندایی از اتاق اصناف برخواست و نه برنامه‌ای که بتوان از این اتفاقات جلوگیری کرد. حداقل می‌توانستند به عنوان نمایندگان بازاریان پا جلو گذاشته و در گفت‌وگو با بانک‌ها و مایه گذاشتن از خود، آبروی بازار را حفظ کنند، اما آنقدر کارزار انتخاباتی اهمیت پیدا کرده که مسائل اصلی اتاق مد نظر نبود.

امروز ندانم‌کاری‌ها در اتاق اصناف در زمانی که انتخابات هیأت رئیسه نزدیک است؛ به اوج خود رسیده است به طوری که همایشی که به نام حمایت از کالای ایرانی برگزار شد، به مجلسی برای سخره عام و خاص بدل شد و همه را به زبان آورد و انتقاد‌های بسیاری به دنبال داشت به طوری که این همایش را «تندیسی» خواندند تا جایی که هر فردی از راه رسید یک تندیس به او تقدیم داشتند تا در زمان نزدیکی انتخابات خوش‌خدمتی کرده باشند. البته این همایش که ذکر آن رفت و بیشتر یک شو انتخاباتی بود، در مقابل سخنانی که رئیس اتاق اصناف در جمع مدیران اجرایی اتحادیه‌های صنفی بیان کرد و آخرین ترکش بر بدن نیمه جان بازار بود، مسأله بزرگی به حساب نمی‌آید.

احمد گازرانی رئیس اتحادیه کیف و کفش و اتاق اصناف همدان در سخنانی عجیب روسای اتحادیه‌های صنفی همدان را بی سواد خواند. البته ممکن است اثرات بدآموزی باشد که رئیس محترم دولت وقتی منتقدان برجام را خطاب می‌کرد، به کار برد و به عنوان الگو مطرح شد. گازرانی در این جمع گفت: روسای اتحادیه‌های صنفی همدان با تکنولوژی روز آشنایی نداشته و «بی‌سواد» هستند. او دقیقا از لفظ «بی‌سواد» استفاده کرد.

وی با بیان اینکه باید از پیشرفت کشور‌های موفق در راه فعالیت‌های اقتصادی بهره ببریم، اظهار کرد: باید بتوانیم از تفکرات به روز که با نیروی جوانی آمیخته شده است بهره ببریم.

رئیس اتاق اصناف همدان تأکید کرد: امروز برخی از روسای اتحادیه‌های ما سواد امضای کردن اتوماسیون را هم ندارند و مدیران اجرایی آن را انجام می‌دهند.

وی افزود: در حال حاضر مدیران اجرایی نامه را تنظیم و به کارتابل الکترونیکی رئیس اتحادیه ارسال می‌کنند تا رئیس اتحادیه آن را مطالعه کند و با بررسی جوانب کار آن را امضا کنند.

گازرانی ادامه داد:، اما این اقدام توسط مدیران اجرایی انجام می‌شود، چون رئیس اتحادیه نمی‌تواند این کار را انجام دهد.

حال سئوال این است که آیا افراد بی‌سواد شما را به عنوان رئیس اتاق انتخاب کرده‌اند؟

البته این موضوع در این نقطه تمام نشده است و آنچه که نمی‌توان باور کرد این است که نسل بزرگانی که نام و آوازه آنان ورد زبان‌هاست برای به دست آوردن کرسی هیأت رئیسه اتاق اصناف از هیچ اقدامی فروگذار نکردند و تخریب یکدیگر را در دستور کار قرار دارند. شاید باورکردنی نباشد، اما تهمت‌هایی که برخی از ۱۸ کاندیدای هیأت رئیسه اتاق اصناف بر یکدیگر وارد می‌کنند در بداخلاق‌ترین جوامع نیز دیده نشده است؛ مقولاتی از اعتیاد گرفته تا سوء استفاده‌های مالی و مشکلات اخلاقی که واقعا شایسته این تشکل نیست؛ قطعا در این میان افراد بااخلاقی نیز پیدا می‌شوند که بگویند گفتن این سخنان باعث آبروی اصناف است و اگر مشکلی هم باشد باید به شکل اصولی برطرف شد، اما معلوم نیست، کرسی‌های هیأت رئیسه چه ارزشی دارد که این اتفاقات در آن رقم می‌خورد؟

البته برخی از اعضای هیأت رئیسه برای بدنام کردن رقبای خود از هیچ کاری مضایقه نکردند، حتی وقتی نخستین حسینیه مدافع حرم کشور در اتاق اصناف همدان شکل گرفت، در خلأ نبود پیگیری‌کنندگان آن، در راه از بین بردن این اثر هم کوشش کردند و حسینیه را به موتورخانه بدل کردند. هرچند هنوز هم وجود افرادی که ماهیت فرهنگی و اجتماعی بازار را درک می‌کنند و فعالیت‌های ذاتی بازار را دنبال می‌کنند مایه دلگرمی است و امیدواریم در این انتخابات این شایستگان که کم هم نیستند، زمام امور را به دست گیرند و در زمانی که وضعیت اقتصادی نیز مطلوب نیست، مرهمی بر درد‌های بازار باشند.

رئیس اتاق اصناف و هیأت رئیسه آن حکم پدر اصناف را دارند و امیدواریم در انتخابات جدید افرادی به عنوان عصاره جامعه بازاری همدان برگزیده شوند که شایستگی نمایندگی انسان‌های بزرگ و پیشنیان خود را داشته باشند.