شب گذشته طبق معمول داشتم خبرگزاریها و سایتهای خبری را مطالعه میکردم که به نکته ظریفی برخوردم!
یکی از کارشناسان که ازقضا بسیار هم ادعامند است دریکی از برنامههای اقتصادی تلویزیون شرکتهای هلدینگ و سرمایهگذاری را دارای یک نوع کارکرد برای مخاطبین معرفی کرده بود!
ضمن تعجب بسیار زیاد و شوکه بودن لحظهای بعد شدیداً به این کماطلاعی و کمسوادی خندیدم، شاید اگر از یک فرد غیرمتخصص و عامی بپرسیم و این دو را یکی بداند آنچنان نمیتوان خرده گرفت! اما وقتی بهعنوان کارشناس اقتصادی قرار است اظهارنظر کنیم آیا مطالعه لازم نیست؟!!
حال اجازه دهید بسیار خلاصه فرق مابین این دو نوع شرکت را تشریح نماییم:
هلدینگها دستهای از شرکتها هستند که بهقصد اداره مستقیم شرکتهای زیرمجموعه به خرید یا سرمایهگذاری در سهام آنها اقدام میکنند. بهطور ساده میتوان گفت شرکت هلدینگ شرکتی است که یک یا چند شرکت دیگر را کنترل میکند.
و شرکت سرمایهگذاری: یک واسطهگر مالی هستند که منابع مالی موردنیاز خود را از سهامدار یا سپردهگذار (بانکها) تهیه میکنند. این شرکتها منابع مالی موردنیاز برای شرکتهای تولیدی و صنعتی را فراهم میکنند و بهاصطلاح در آنها سرمایهگذاری میکنند.
فرق بزرگ در این میان آن است که شرکتهای هلدینگی مدیریت شرکتهای تابعه را زیر نظر دارند و جنس کارشان مدیریت منابع است اما شرکتهای سرمایهگذاری هدفشان جذب سرمایهگذار برای پروژهها است و ماهیت امورشان هدایت سرمایه! (مثلاً در بورس یا فرا بورس) هرچند هنوز در اسناد بالادستی نظیر برنامههای توسعه و قوانین عادی برای تعریف این دو مؤلفه اقدام علمی چشمگیری مشاهده نشده است اما باید بدانیم تفکیکهای موردنظر بسیار مهم و ضروری است.
هرچنددر نگاه اول این تفاوت چندان مهم به نظر نمیرسد اما تجربه تلخ و تقریباً شکستخورده شبه هلدینگ هایی نظیر شستا که درمسیر خودقصد داشت وظایف یک شرکت سرمایهگذاری را نیز بازی کند به خوبی نشان میدهد که این دو امر مهم یعنی مدیریت منابع و مدیریت(هدایت)سرمایه را بایستی درشرکتهای تخصصی مربوط به خودشان محصور کرد....
القصه اینکه ایکاش قبل از هر اظهار نظری کمی در باب آن موضوع مطالعه نماییم .... جایی می خواندم متفکر شهیدآیت ا... مطهری خود را ملزم میداشتند برای هر سخنرانی خود بیش از۵ ساعت مطالعه داشته باشند و اگر گاها پیش میآمد وقتی برای مطالعه پیدا نمیکردند آن سخنرانی و وعظ را لغو مینمودند... این یعنی بایستی اطلاعات درست علمی را بامطالعه باوری گسترش داد نه حدسیات و فرضیات شخصی را...
محمود آصفی دبیر انجمن پژوهشگران (دانشبنیان)