صفورا غفوری
اعتیاد در لغت به معنی عادت کردن است. عادت کردن به هر چیزی که برای خود فرد یا جامعه زیانبار باشد همانطوری که اثار اعتیاد بتدریج نمایان میشود عوامل متعددی هم زمینه ساز آن هستندبه دنبال این آثار زیان بار زنان به عنوان قشر آسیب پذیر وقتی به دام اعتیاد مبتلا می شوند از آسیب جدی تری نسبت به مردان دچار می شوند.
از آنجایی که اعتیاد موقعیت و منزلت اجتماعی را متزلزل می کند و از فرد یک هویت فاسد و نا متعادل می سازد و نسبت به قوانین و دستورات دینی و اجتماعی بی تفاوت می کند این امر بستر مناسبی برای ارتکاب جرم و تعدی از شئونات خانواده فراهم می آورد و یکی از این جرائم برای تهیه مواد خودفروشی و روسپیگری است که خود زمینه ساز بیماریهای جسمی و جنسی نظیر سفلیس و سوزاک و ایدز است.
همچنین مصرف طولانی مدت کوکایین و الکل تخمک گذاری را مهار و سیکل نامنظم ایجاد می کند لذا حاملگی قابل برنامه ریزی نیست و عوارض اعتیاد در این بارداری ناخواسته به دلیل آنکه مادر مدتی از وضعییت خود مطلع نیست به مراتب بیشتر است و در مجموع سرنوشت کودک بی گناهی که از یک مادر مصرف کننده متولد می شود یکی از آسیب های تلخ و جبران ناپذیر است.
اعتیاد در زنان مانع بزرگی است برای پرداختن به خود و وظایفی که به عنوان یک همسر و مادر ایفا میکند. اعتیاد یک زن نقش مهمی در فروپاشی نظام خانواده دارد چرا که یک زن مجری و برپاکننده نظم در محیط خانواده است و از آنجاکه یک زن معتاد حتی از جانب فرزندان هم مورد شماتت و سرزنش قرار می گیرد و فرزندان الگوی رفتار مناسبی برای رفتار خود ندارند رفتارشان را بر اساس نیاز و خواسته خود کنترل می کنند.
درچنین وضعییت ناموزونی خانواده از ارتباط فامیلی و معاشرت با بستگان و دید و بازدیدها که یکی از نیازهای روانی فرد به واسطه همین ارتباط میان دوستان و آشنایان حاصل می شود محروم می شود.
تحقیقات نشان می دهد که اعتیاد مسیر ارسال و دریافت و سپس پردازش اطلاعات از سوی مغز را مختل می کند وب ه همین دلیل قدرت تصمیم گیری و قضاوت صحیح را از بین میرود و افکار ناهنجار رفتارهای آشفته و بی ثمری را به دنبال می آورد و فرد با پاسخ ها ی غلط و مکانیزم های دفاعی قصد متقاعد کردن خود و دیگران را دارد که یکی از این مکانیزم های رایج و اشتباه انکار است و عدم پذیرش عواقب و پیامد های دردناکی را بدنبال دارد و آن اینکه خود را خارج از دنیای واقعی در دنیای خیالی غوطه ور می کند و از اعتراف به بیمار بودن سرباز می زند و همین انکار قدرت اعتیاد را روز به روز بیشتر می کند و به عنوان یک ابزار فرد را در موضع دفاعی قرار داده و از تلاش برای رهایی دست می شوید لذا با توجه به این مکانیزم خطرناک اولین گام برای خارج شدن از این فضای دفاعی شناخت و پذیرش است پذیرش این مسئله که اعتیاد با تمام تلخی ها وجود دارد و فرد معتاد در برابر مواد و وسوسه مصرف آن عاجز است.
در مجموع اعتیاد یک بیماری پیچیده و رهایی از آن یک فرآیند طولانی مدت است و برخی از نشانه ها ممکن است مدت ها پس از ترک فرد را رها نکند و از بین رفتن لایه های انکار و خود فریبی در مسیر بهبودی در سایه حمایت اطرافیان و انگیزه درونی بیمار صورت می پذیرد و از آنجا که پیشگیری همیشه آسان تر و کم هزینه تر از درمان است آشنا کردن دختران و زنان از پیامدهای مصرف مواد و آموزش های لازم جهت تقویت عزت نفس و خود پنداری مثبت و درونی کردن باورها و ارزش ها نقش مهمی در پیشگیری از راه های گسترش اعتیاد در سطح جامعه است.
صفورا غفوری - روانشناس بالینی
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۲
سلام خانم دکتر غفوری